Początki odlewnictwa w dzisiejszej Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie wiążą się z Wydziałem Hutniczym, na którym od początku prowadzony był wykład z odlewnictwa przez prof. Jerzego Buzka. W 1935 r. utworzona została na Wydziale Hutniczym Katedra Metalurgii Surówki i Odlewnictwa. Powołanie tej Katedry wiązało się z rozwojem odlewnictwa krajowego i dużym zapotrzebowaniem na specjalistów z tego zakresu w okresie międzywojennym. Po wojnie, w 1946 roku w obrębie Wydziału Hutniczego utworzono Oddział Odlewniczy. Powstała także Katedra i Zakład Odlewnictwa. W tym czasie utworzono także w Krakowie Instytut Odlewnictwa, jednostka badawczo-naukowa Ministerstwa Przemysłu Ciężkiego oraz Zjednoczenia Przemysłu Wyrobów Odlewniczych. Kraków stał się silnym ośrodkiem polskiego odlewnictwa.
W roku akademickim 1951/52 Wydział Odlewniczy (przemianowany rok później na Wydział Odlewnictwa) rozpoczął swoją samodzielną działalność naukowo-dydaktyczną. Stworzenie samodzielnego Wydziału, dysponującego odpowiednią kadrą naukowo-dydaktyczną, odpowiadało na potrzeby dynamicznego rozwoju odlewnictwa jako ważnej gałęzi przemysłu polskiego, zapewnienia kadr inżynierskich dla przemysłu i na potrzeby realizacji wielu prac naukowo-badawczych, tworzących naukowe podstawy nowoczesnego odlewnictwa.